مدل سازی مطلوبیت زیستگاه جمعیت های زمستان گذران هوبره آسیایی (chlamydotis macqueenii) در استان فارس

هوبره آسیایی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی از چین تا شبه جزیره عربستان حضور دارد. جمعیت های این گونه در بیش تر زیستگاه های خود در حال کاهش است. در این مطالعه از الگوریتم حداکثر بی نظمی برای پیش بینی پراکنش بالقوه جمعیت های زمستان گذران هوبره آسیایی در استان فارس استفاده شد. داده های حضور در سطح استان جمع آوری و وارد مدل مکسنت شد. سپس ارتباط آن با نقشه های رقومی شده 12 متغیر محیط زیستی مورد بررسی قرار گرفت. مدل به دست آمده دارای کارایی پیش بینی خوبی بود مقدار میانگین مساحت سطح زیر نمودار (auc) به دست آمده از منحنی roc برای مدل زمستان گذران هوبره 0/98 به دست آمد. متغیرهای تاثیرگذار در توسعه مدل توسط آزمون جک نایف مشخص گردید.   تاثیرگذارترین متغیر برای پراکنش زمستان گذرانی هوبره آسیایی در استان فارس، تنوع ناهمواری ها تشخیص داده شد. شیب (درصد)، مجموع بارش سالانه، میزان بارش مرطوب ترین   فصل، میانگین دمای سردترین فصل، فاصله تا اراضی کشاورزی دیم و فاصله تا پوشش مرتعی متوسط و ضعیف به ترتیب از دیگر متغیرهای مهم در مدل زمستان گذرانی هوبره آسیایی در استان فارس بودند. زیستگاه های با مطلوبیت بالا و متوسط جمعیت های زمستان گذران هوبره در منطقه مورد مطالعه به ترتیب 21 و 17/5 درصد برآورد شد. مناطق حفاظت شده به    ترتیب حدود 23 و 11/8 درصد از زیستگاه های با مطلوبیت بالا و متوسط را تحت پوشش قرار می دهد.